Trzebiatów

PAŃSTWO: Polska                                      
WOJEWÓDZTWO: zachodniopomorskie    
POWIAT: gryficki                
ARCHIDIECEZJA: szczecińsko-kamieńska 
 
Miasto należy do najładniejszych i najlepiej zachowanych grodów średniowiecznych na całym Pomorzu. Jego historia wiąże się z klasztorem norbertanów, który rozpoczął swoją działalność w połowie XII w. w pobliskich Białobokach. Wówczas to pojawiła się pierwsza wzmianka o Trzebiatowie jako wsi podległej klasztorowi. To właśnie opat Tomasz z białobockich norbertanów razem z księciem Barnimem nadali osadzie prawa miejskie, dzięki którym Trzebiatów zyskał szereg przywilejów oraz wzbogacił się o port w Regoujściu oraz prawo swobodnej żeglugi po Redze. Niezwykle ważnym okresem nie tylko dla miasta, ale również dla całego Pomorza był wiek XVI i działalność Jana Bugenhagena, zwanego Doktorem Pomeranusem. To głównie dzięki niemu doszło do zwołania w 1534 r. sejmiku trzebiatowskiego, na którym książęta pomorscy zadecydowali o przyjęciu na ich terenie luteranizmu. Wydarzenie to wywarło ogromny wpływ na dalsze losy całego księstwa oraz samego miasta. Liczne wojny oraz kataklizmy naturalne spowodowały powolny upadek miasta. W zasadzie Trzebiatów nigdy już nie odzyskał takiej pozycji, jaką miał w XIV i XV w., kiedy należał do Hanzy i był jednym z najbardziej liczących się ośrodków handlowych Pomorza.
 
Kościół farny pw. Macierzyństwa NMP
Ta górująca nad całym miastem świątynia jest archidiecezjalnym Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej (zwanej Trzebiatowską). Świątynia powstała w XIII w., kiedy to zakonnicy z Białoboków ufundowali kościół i założyli tzw. szkołę łacińską. Jej rektorem w późniejszym okresie był nawet sam Jan Bugenhagen.
Nad bryłą kościoła dominuje 90-metrowa wieża, której wygląd zawdzięczamy XIX-wiecznej przebudowie. Istnieją niepotwierdzone teorie, że wieża ta służyła niegdyś za punkt nawigacyjny dla statków przybijających do portu w odległym o 10 km Regoujściu (dziś Mrzeżynie). Wieżę zdobią trzy dzwony, z których jeden (XVI-w. „Maria”) należy do największych w kraju. Wnętrze kościoła jest dość bogate, chociaż większość elementów wyposażenia pochodzi z XIX w. Ołtarz główny przedstawia obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Został on koronowany w 2006 r. przez ówczesnego arcybiskupa metropolitę szczecińsko-kamieńskiego Zygmunta Kamińskiego. Neogotycka jest również ambona, stalle oraz empory przy ścianach bocznych. Nie brakuje również starszych elementów, jak fragmenty XVI-wiecznych stalli, obrazy z XVIII w. oraz renesansowe epitafia i płyty nagrobne.
 
Matka Boska Łaskawa 
Obraz Matki Bożej Łaskawej, umieszczony w centralnej części ołtarza trzebiatowskiego sanktuarium, wyszedł spod pędzla znakomitego malarza Ernesta Degera. Powstał w 1867 r. Przedstawia Maryję z wizji apokalipsy św. Jana. „Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. I ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną.” (Ap 12,1-5)
Ponieważ trzebiatowskie sanktuarium podkreśla postać Maryi jako matki Jezusa, a sama świątynia nosi wezwanie Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny, przed Jej oblicze zanoszone są w sposób szczególny modlitwy o posiadanie potomstwa.
 
Modlitwa o potomstwo
 
Maryjo, Matko Jezusa! Pod swoim sercem nosiłaś Zbawiciela świata. Dzięki łasce Ojca naszego w niebiosach poznałaś, czym jest radość i ból macierzyństwa. Znasz imię tej pogrążonej w smutku i udręce, która z ukochanym małżonkiem nie może doczekać się upragnionego dziecka. Wierzę, że dziecko przychodzi na świat dlatego, że tego chce Bóg. Dlatego z głęboką wiarą i ufnością błagam Cię o wyproszenie u Stwórcy łaski macierzyństwa. Amen.
 
 

Warto również zobaczyć w Trzebiatowie:

portret słonia z treserem wykonany techniką sgraffito na jednej z kamienic miejskich – XVII-wieczny obraz upamiętniający wydarzenie z historii miasta (zdjęcie po prawej);
Basztę Prochową, zwaną Kaszaną – najsłynniejszą basztę spośród zachowanych w dużej mierze średnio-wiecznych fortyfikacji miejskich (zdjęcie po prawej);
pałac – klasycystyczny budynek, w którym mieszkała niegdyś Maria z Czartoryskich Wirtemberska.
kaplicę Świętego Ducha – to w jej wnętrzu zebrał się sejmik trzebiatowski, decyzją którego wprowadzono na ziemie Pomorza luteranizm; obecnie kaplica należy do parafii prawosławnej.

 

 

Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY