Białogard

PAŃSTWO: Polska                          
WOJEWÓDZTWO: zachodniopomorskie
POWIAT: białogardzki
DIECEZJA: koszalińsko-kołobrzeska 
 
Duże miasto powiatowe, położone przy ujściu Leśnicy do Parsęty, należy do najstarszych na Pomorzu. W 1124 r. dotarł tu biskup Otton z Bambergu, który właśnie w Białogardzie zakończył swoją pierwszą misję chrystianizacyjną w regionie. Niedługo potem gród stał się siedzibą kasztelana i pod koniec XIII w. otrzymał prawa miejskie. Nowe miasto otoczono murami, rozplanowano nowy układ ulic z centralnym, kwadratowym rynkiem pośrodku, a także wzniesiono szereg reprezentacyjnych budowli miejskich, jak gotycką farę i ratusz. Od XIV w. Białogard stał się członkiem Hanzy i aż do końca XVI stulecia doskonale prosperował jako miasto handlowe środkowej części Pomorza. W XV i XVI w. miasto dość czynnie włączało się w pomorsko-brandenburskie starcia, a prawdziwym tego symbolem stała się tzw. wojna o krowę z sąsiednim Świdwinem. Od wojny trzydziestoletniej obserwuje się powolny upadek miasta. Białogard przez pewien czas stał się miastem garnizonowym, a w czasie II wojny światowej mieściło się tu kilka obozów dla robotników przymusowych i jeńców wojennych. Zachowało się jednak kilka cennych zabytków -  pamiątek świadczących o dużym znaczeniu i bogactwie miasta w średniowieczu.
 
Kościół farny pw. Narodzenia NMP
Gotycka świątynia z cegły powstała na początku XIV w., a jej wygląd i wielkość świadczy o bogactwie mieszkańców i samego miasta w tym okresie. Wielokrotnie niszczona przez pożary była odbudowywana z zachowaniem pierwotnego układu i bogactwa elementów zdobienia. Do kościoła prowadzi okazały szeroki portal w zachodniej fasadzie wieży. W portalu nad wejściem ukazana została postać anioła. Wnętrze zaskakuje piękną polichromią pokrywającą niemal wszystkie ściany i sklepienie kościoła. Aż trudno uwierzyć, że powstała ona... współcześnie, podczas odbudowy kościoła ze zniszczeń II wojny światowej. Uważny obserwator zauważy wśród malowideł aż w dwóch miejscach postać św. Jakuba Starszego. Duże wrażenie robi również realistyczna postać diabła kuszącego Chrystusa na pustyni, przedstawiona we wnęce ślepego okna w północnej nawie bocznej.

 

 

Warto również zobaczyć w Białogardzie:

• pozostałości murów obronnych wraz z Bramą Wysoką (zwaną Połczyńską) z XIV w.;
stary rynek z fragmentami fundamentów dawnego ratusza miejskiego;
piwnice zamkowe z XVIII w. przy ul. Płowieckiej.

 

 

Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY